આંગણા માં તોરણ

આંગણા માં એક તોરણ હતું,
ઘર ની સુંદરતા નું એ કારણ હતું;

કહેવું તો ઘણું બધું હતું તને,

તેના માટે કોઈ તારણ ના હતું;

ચંદ્ર નું સૌંદર્ય અદ્દભુત હતું,
તારાઓ સાથે તેનું વળગણ હતું;

દિલ તો આપનું એક હતું,
દેશ ની સીમા નું બંધારણ હતું;

– રાહુલ રેવણે

“નથી જડતો”

ધરતી અને ગગન નો મેલ નથી જડતો,
કુદરત નો આ અજીબ ખેલ નથી જડતો;

ભાઈઓ ભાઈઓ વચ્ચે પ્રેમ તો ઘણો છે,
લગ્ન પછી તેમનો મનમેળ નથી જડતો;

દીકરા ને ભણાવીને મોટો તો કર્યો,
તે માતા-પિતા માટે તેને વેળ નથી જડતો;

ખુશી ના તો ઘણા પ્રસંગ હોય છે ઘરમાં,
છતાં દીકરા ને તે માટે ગેલ નથી જડતો;

પૈસા પાછળ દિવાનો થઇ ગયો છે માનવી,
એટલે “રાહુલ” ને પ્રેમ નો સેલ નથી જડતો;

જ્યાં નજર ફેરવું ત્યાં……

ઠંડુ પવન નું ઝોકું વાય છે,

આંખો માં તાજગી અને દિલ માં ઠંડક વાય છે;

ઉઠે છે તુફાન દિલ માં યાદો ની લહેરો ના ,
જ્યાં નજર ફેરવું ત્યાં સર્વત્ર એ જ દેખાય છે;

પુનમની ચાંદમાં એનું મુખડું દેખાય છે,

તારાઓની ચમકમાં એની આંખો દેખાય છે;

ઝરણાઓની વહેણમાં એની હસી સંભળાય છે,
જ્યાં નજર ફેરવું ત્યાં સર્વત્ર એ જ દેખાય છે;

છે અમારા વચ્ચે મિલો ની દુરી,
છતાં મન તો અમારું એક જ છે;

નજર સમક્ષ ના હોવા છતાં ,
જ્યાં નજર ફેરવું ત્યાં સર્વત્ર એ જ દેખાય છે;

– રાહુલ રેવણે

“ખુબસુરત ચીઝ”

હર ખુબસુરત ચીઝ બેવફા હોતી હે,

અગર હમ વફા કરે તો વો ખફા હોતી હે;

કેસે સમજે હમ કુદરત કે ઇસ ઉલટે નિયમ કો,

હમ જિસસે ખફા કરે વો હી વફા હોતી હે….

“નેતા અને જનતા”

આવી ગયા છે ચુંટણી ના દિવસો ઘણા વર્ષો પછી ,

દેખાયા છે નેતાઓ ના ચેહરાઓ ઘણા વર્ષો પછી;

હવે આપશે ખોટા વચનો, અને આપશે ખોટી માયા,

અમે તો કહીશું, અમે તો છીએ જનતા,અમારી પર છે પ્રભુની માયા ;

કોઈ નેતા કહે આતંકવાદી, કોઈ કહે ચોર,

અમે તો કહીશું, ના વિચારો એકબીજા માટે , વિચારો ફક્ત દેશ માટે કારણકે યૅ દિલ માંગે મોર;

હોવો જોઈએ આપનો દેશ યુવાનો ના હાથ માં ,

પણ નથી જોવાતું જેમને પોતાનું શરીર, છે આપનો દેશ તેમના હાથમાં ;

સાચવો તમારું કુટુંબ, સાચવો તમારી જિંદગી,

આપો લગામ દેશ ની યુવાનોને, ને સલામત રેહ્વાળો બીજાની જિંદગી;

આવે છે દેશ  પર સંકટ ત્યારે આપો છો ટી.વી.અને સમાચારો માં ઈન્ટરવ્યું ,

કોઈ વાર અમારી પાસે પણ આવી પૂછો, શું છે અમારો વ્યુ ?

ચાહે ગોધરા માં સળગે રેલ , કે સુરત માં આવે રેલ,

છતાં તેઓ કહે છે, આ બધો છે કુદરત નો ખેલ ;

ભલે ગમે તેટલી મુશ્કેલીઓ આવે અમારા પર ,

અમે તો સાથે રહીશું ઘડી ના તે દરેક પલ;

તમે તો ભૂલી જાઓ છો માણસાઈ કારણ તમે તો છો નેતા,

અમે યાદ રાખીશું માણસાઈ, કારણ અમે તો છીએ જનતા:

હું છું કવિ…..

હું છું કવિ, હું કવિતની રચના કરું,
પણ મારા જીવનની કવિતા માં તેટલો જ ગુચવાઉં;

હું કાલ્પનિક ચિત્રો ને શબ્દ માં વર્ણન કરું,
પણ હું મારા દુ:ખને જ ના વર્ણન કરી શકું;

શબ્દની રચના કરી હું એક સુંદર પંક્તિ રચું,
પણ હું મારી જીવનની પંક્તિ માં તેટલોજ ગુચવાઉં;

અલ્પવિરામ લઇ ને હું આગળ કવિતાની રચના કરું,
પણ મારા જીવન માં અલ્પવિરામના આગળ જ ના જઈ શકું…

મારી કવિતા ને તો ઘણા પ્રશંસક મળશે મને,

પણ મારી જીવનની કવિતાને પ્રશંસક ક્યારે મળશે મને?